Wetsvoorstel selectieve woningtoewijzing ter beperking van overlast gevend en crimineel gedrag

Wetsvoorstel selectieve woningtoewijzing ter beperking van overlast gevend en crimineel gedrag 

Op 8 oktober 2015 heeft de minister een wetsvoorstel ingediend met als doel, het selectief toewijzen van woningen ter beperking van overlast gevend en crimineel gedrag, een wettelijke grondslag te geven. Volgens de memorie van toelichting bestaan op dit moment in meer dan 15 gemeenten een vorm van selectieve woningtoewijzing, waarbij woningzoekende worden gescreend op overlast gevend en crimineel gedrag, zonder dat hiervoor een wettelijke grondslag bestaat. Met het wetsvoorstel dient de bestaande praktijk van selectieve woningtoewijzing van een wettelijke grond te worden voorzien. Daarnaast moet het wetsvoorstel ook deze praktijk stroomlijnen en van rechtsbescherming voorzien, zodat zoveel mogelijk een inbreuk op de vrijheid van vestiging en de privacy van woningzoekende wordt beperkt.

De huidige vorm van selectieve woningtoewijzing vindt in de meeste gemeenten plaats op basis van een model convenant, dat is opgesteld door het landelijk platform van woonoverlast.[1] Dit convenant wordt gesloten tussen de gemeente, de woningcorporatie en de politie. Op basis van dit convenant kan de woningcorporatie het gebied vermelden waar de maatregel van toepassing is. Ook kan de corporatie opnemen dat bij het toewijzen van een woning een onderzoek wordt gedaan op basis van de politiegegevens. De kandidaat-huurder kan door het reageren toestemming verlenen voor dit onderzoek.

De woningcorporaties zendt vervolgens het verzoek tot het uitbrengen van het woonadvies aan de gemeente. De gemeente dient dan een aanvraag in bij de politiechef van de regionale eenheid. De politiechef raadpleegt de politiegegevens op relevante incidenten. Op basis hiervan wordt het zogenoemde woonrisico bepaald. Dit houdt in dat wordt aangegeven of de huisvesting van de betrokkene wel of geen risico vormt voor een toename van de criminaliteit en overlast in het gebied. Het woonrisico evenals de geraadpleegde gegevens worden door de politiechef verzonden aan de burgemeester.

Op basis van deze inschatting van het woonrisico en de onderliggende gegevens geeft de burgemeester een go- or no go-advies aan de woningcorporatie. Op dit moment ontbreekt voor een woningzoekende de mogelijkheid om bezwaar of beroep in te stellen tegen een negatief advies of tegen een afwijzing van de woningcorporatie om de woning te verhuren. Bovendien beperkt de huidige situatie van woningzoekende zich tot huurwoningen van woningcorporaties en geldt deze niet voor de particuliere verhuurders.

In het voorstel van wet zijn een aantal wijzigingen opgenomen van de Wet bijzondere maatregelen grootstedelijke problematiek. Er wordt bijvoorbeeld voorgesteld om de Minister de bevoegdheid te verstrekken om op aanvraag van de gemeenteraad complexen, straten of gebieden aan te wijzen waarin een woningzoekende op grond van artikel 9 van deze wet voorrang wordt verleend. Verder wordt een nieuw artikel 10 voorgesteld. Op basis van dit artikel kan de gemeenteraad in de huisvestingverordening opnemen dat een huisvestingsvergunning voor de in de verordening aangewezen categorie van woonruimte niet wordt verleend, indien blijkt dat er een groot vermoeden is dat de huisvesting van een persoon van 16 jaar en ouder in dat complex, die straat of dat gebied, zal leiden tot een toename van overlast door criminaliteit. Lees hier het volledige wetsvoorstel. Het wetsvoorstel is nog in behandeling bij de Tweede Kamer. Raadpleeg hier de huidige stand in de behandeling van dit wetsvoorstel.

Dit wetsvoorstel kan van toegevoegde waarde zijn bij het terugdringen van overlast en crimineel gedrag van huurders in een complex, gebied of straat. Mocht u als gemeente of corporatie te maken hebben met een lastige overlast zaak, kunt u voor advies de advocaten van Weebers Vastgoed Advocaten N.V. raadplegen. Zij beschikken over de vereiste kennis en praktijkervaring om u van dienst te zijn.

Auteur: mr. B. Poort

---